Köpeklerde papillomatosis, Canine Papillomavirus (CPV) enfeksiyonunun neden olduğu, özellikle genç ve bağışıklık sistemi baskılanmış bireylerde görülen, bulaşıcı bir deri ve mukozal hastalıktır. Bu viral enfeksiyon, köpeklerde benign (iyi huylu) tümörlerin oluşumuna yol açar. Bilimsel topluluk, CPV’nin moleküler yapısını, enfeksiyon mekanizmalarını ve potansiyel tedavi yollarını anlamaya yönelik geniş çapta araştırmalar yapmaktadır. Bu makalede, köpeklerde papillomatosisin nedenleri, tanı yöntemleri, tedavi seçenekleri ve önleyici stratejiler üzerinde durulacaktır.
Etiyoloji ve Bulaşma
Canine Papillomavirus, DNA virüsleri ailesinden bir virüstür ve CPV’nin farklı türleri köpeklerde farklı türde papillomaların oluşumuna neden olabilir. Virüs, doğrudan temas yoluyla veya enfekte bireylerin bıraktığı virüs partikülleri aracılığıyla bulaşır. CPV’nin deriye veya mukozal yüzeylere nüfuz etmesi ve orada çoğalması sonucu papillomalar oluşur.
Klinik Belirtiler
Köpeklerde papillomatosisin en belirgin klinik belirtisi, et benzeri çıkıntılar veya siğillerdir. Bu lezyonlar genellikle ağrısızdır ancak büyüklükleri ve yerleşim yerlerine bağlı olarak rahatsızlık verebilirler. Enfeksiyon genellikle ağız boşluğu, boğaz, göz kapakları ve genital bölge gibi mukozal yüzeylerde görülür. Bu siğiller genellikle karnabahar benzeri bir görünüme sahiptir ve çoğunlukla birden fazla sayıda bulunurlar.
Tanı
Papillomatosis tanısı, genellikle klinik muayene ile konulabilir. Ancak, lezyonların doğası hakkında kesin bir teşhis koymak için histopatolojik inceleme gerekebilir. Bu incelemede, alınan biyopsi örnekleri mikroskop altında incelenir ve CPV’nin tipik hücresel değişiklikleri aranır. Ayrıca, PCR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu) gibi moleküler teknikler kullanılarak virüsün genetik materyali doğrudan tespit edilebilir.
Tedavi ve Yönetim
Çoğu köpek, herhangi bir tedaviye ihtiyaç duymadan birkaç ay içinde papillomatosis enfeksiyonundan kendi kendine iyileşir. Ancak, lezyonlar ağrılı ise veya köpeğin yemek yemesini, içmesini veya soluk almasını engelliyorsa, müdahale gerekebilir. Tedavi seçenekleri arasında cerrahi eksizyon, kriyoterapi (siğillerin dondurularak çıkarılması) veya CO2 lazer terapisi bulunmaktadır. Ayrıca, bağışıklık sistemini güçlendirmek amacıyla immünoterapi yöntemleri de uygulanabilir.
Önleme ve Kontrol
Şu anda köpeklerde papillomatosisi önlemek için spesifik bir aşı mevcut değildir. Bununla birlikte, enfekte köpeklerle doğrudan temasın önlenmesi, enfeksiyon riskini azaltabilir. Köpek sahipleri ayrıca, köpeklerinin genel sağlık durumunu ve bağışıklık sistemini güçlü tutacak şekilde dengeli bir diyet ve düzenli egzersiz sağlamalıdır.
Köpeklerde papillomatosis, genellikle kendiliğinden sınırlı bir hastalıktır ve ciddi komplikasyonlara nadiren yol açar. Ancak, lezyonların yerleşim yeri ve büyüklüğüne bağlı olarak, hayvanın yaşam kalitesini etkileyebilir. Dolayısıyla, enfekte köpeklerin yakından izlenmesi ve gerekli durumlarda etkili yönetim stratejilerinin uygulanması önemlidir. Bu, hem köpeğin sağlığını korumak hem de enfeksiyonun diğer köpeklere yayılmasını önlemek açısından hayati öneme sahiptir.
Polikliniğimize gelen vakalarda ilk olarak hasta sahiplerimize viral kökenli zararsız bir tümör olduğu ancak son derece bulaşıcı olduğu bilgisini vermekteyiz. Ortak su ve mama kabı kullanımı olabilecek bölgelerden uzak tutarak bulaştırmamasına özen göstermesini isteriz. Daha sonrasında Bağışıklık Sistemini yükseltmek için immun modülatörler kullanarak virüsün aktivasyonunu doğal yolla durdurmayı hedefler ve hastamızı takip ederiz. Her dostumuzun immun sistem yanıtının farklı olacağını hasta sahibimizin bilmesini isteriz.
Bağışıklık sistemi düşük olan veya gecikilmiş vakalarda Papillom adını verdiğimiz tümörler yaygınsa elektro cerrahi ile alınır. Yaygın tümörlerin ağız içinde çiğnenmesi sonucu sekonder enfeksiyonlar oluşabilmektedir. Bu durumda antibiyotik tedavisi ve topikal antisepsi uygulanır.
Henüz Yorum Yok